Αξιοποίηση Internet Protocol στις γραμμές παραγωγής της Ford
Σύστημα μετάδοσης -μέ τη χρήση Internet Protocol- βασικών πληροφοριών για την κατάσταστη των ρομπότ στο κέντρο ελέγχου για εργασίες προληπτικής συντήρησης στο εργοστάσιο Halewood της Ford Motor Company (UK) Ltd.
Μια πρωτοποριακή προσέγγιση που απαντούσε στις ανάγκες της εποχής όπως διαμορφώνονταν με την εισαγωγή on-demand/just-in-time μεθόδων παραγωγής.
Η δυνατότητα παραγγελίας αυτοκινήτων με τα χαρακτηριστικά που θέλει ο κάθε πελάτης, δημιουργεί σημαντικές αλλαγές στις απαιτήσεις επικοινωνίας κάθε επιχείρησης.
Το 1991, που έργαζόμουν σαν φοιτητής-εκπαιδευόμενος μηχανικός παραγωγής στην Ford Motor Company (UK) έγινα μάρτυρας των αλλαγών που έρχονταν και έδωσα μια καινοτόμο λύση.
Μέχρι τότε τα ρομπότ συντηρούνταν με βάσει προγράμματα που είχαν να κάνουν με την προγραμματισμένη παραγωγή. π.χ. ήξερες ότι θα παράξεις αναλογικά χ αυτοκίνητα με Power Assisted Steering και άρα ότι π.χ. κάθε δύο εβδομάδες θα πρέπει να συντηρήσεις το ρομπότ.
Εκείνη την περίοδο όμως άρχισε να συμβαίνει η εξής αλλαγή. Ο κάθε εισαγωγέας Φόρντ, μπορούσε να προδιαγράφει τα αυτοκίνητα με το κάτα πως ήταν ο ανταγωνισμός σε κάθε αγορά. Ετσι π.χ. στην αγορά της Σουηδίας οι εισαγωγείς το παράγγελναν σαν στανταρντ, όλα τα αυτοκίνητα είχαν PAS, ενώ ας πούμε στις αγορές της Νότιας Ευρώπης, ήταν ακόμη είδος πολυτελείας.
Αυτό είχε την εξής συνέπεια: Αν είχες να κατασκευάσεις πολλές παραγγελίες από τη Σουηδία, το ρομπότ που έβαζε PAS μετά από τρεις μέρες καιγόταν γιατί η χρήση ήταν τόση που καταναλώνονταν όλα τα ψυκτικά υγρά κλπ (αφού το πρόγραμμα συντήρησης με βάση τον μέσο όρο PAS – έλεγε ότι οι τεχνικοί πρέπει να το συντηρούν κάθε δύο εβδομάδες και όχι κάθε τρεις μέρες).
Συνεπώς δημιουργήθηκε η ανάγκη να ενημερώνουμε, on-demand, το πότε π.χ χρειάζεται προσθήκη ψυκτικού υγρού αυτο το ρομπότ. Αρχικά, εμπλέξαμε τους εργάτες παραγωγής. Κατόπιν είδαμε ότι αυτό θα έπρεπε να γίνει αυτόματα. Δηλαδή να υπάρχουν αισθητήρες που να ελέγχουν διάφορα κρίσιμα στοιχεία του ρομπότ και όταν χρειάζεται “κάτι” να στέλνουν το μήνυμα στους τεχνικούς για, προληπτική, συντήρηση.
Αυτή η λειτουργικότητα υλοποιήθηκε με το Internet Protocol σε δίκτυο Ethernet.
Ηταν η πρώτη εφαρμογή Ιντερνετ που σχεδίασα αρκετά χρόνια πριν η τύχη με φέρει στην Ελλάδα να δημιουργώ ιστοσελίδες.
Με αυτήν την πρόταση ως παρακαταθήκη αλλά και με μια εφεύρεση που ακολούθησε μετά, βρέθηκα με μεταγραφή, από την Ford Motor Company UK Ltd, να εργάζομαι για το απόρρητο – εκείνη την εποχή – κέντρο ερευνών της εταιρείας το Ford Alpha, που στόχο είχε να “προβλέπει” το μέλλον της εταιρείας μας με ορίζοντα από 30-100 χρόνια.
Στο μέλλον που φανταζόμασταν τότε η ανάγκη συνεχούς επικοινωνίας/ανάδρασης ήταν δεδομένη. Το Internet θα ήταν τόσο κρίσιμο όσο το αντιλαμβανόμαστε τώρα, μετά από 30 χρονιά. Και όσο προχωρούσαμε σε αυτή τη διαδρομή με μικρά βήματα κάθε φορά ήταν αδύνατο να φανταστούμε τα ενδεχόμενα μέλλοντα που ανοίγαμε.
Το δεδομένο είναι ότι τότε, η νέα εποχή της επικοινωνίας, ήταν απλά μια “ωραία ιδέα” που ίσως να μην ζούσαμε εμείς οι ίδιοι ποτέ, αλλά θα ήταν καλό να συμμετάσχουμε σε αυτό το μέλλον για τα παιδιά μας. Δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι θα ζούσαμε ότι ζούμε σήμερα.
