Η Ψηφιακή και το In.gr
Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι το in.gr προέκυψε από τη Ναυτεμπορική. Η ιστορία είναι απλή κι άγνωστη.
Στη Ναυτεμπορική είχαμε την τύχη να έχουμε ως συντάκτη ύλης για το ένθετο των Financial Times τον δημοσιογράφο Σώτο Χρυσαφόπουλο.
Ο Σώτος από το 1997 έβλεπε την ανάγκη της δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου ενημερωτικού πόρταλ στον ελληνικό κυβερνοχώρο.
Ετσι, μαζί σχεδιάσαμε το πρώτο πόρταλ στην Ελλάδα. Το μαζί είναι μια κουβέντα. Εγώ απλά έκανα τις τεχνικές απαιτήσεις κι ο Δημήτρης Κεκερής σχολίασε τον εμπορικό σχεδιασμό. Δεν νομίζω ότι είχαμε να προσθέσουμε κάτι στον τομέα του περιεχομένου, περάν του να του πούμε ότι… Σώτο αυτά στην Ελλάδα δεν γίνονται.
Κι όντως δεν γινόντουσαν. Η πρόταση πρέπει να πέρασε από αρκετούς από τους μεγάλους επιχειρηματίες των ΜΜΕ στην Ελλάδα. Ολοι, αφού έλεγα ότι αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα, ή ότι τους ενδιαφέρει το ROI ή ότιδήποτε άλλο… κατέλληγαν στο… “στον κ. Λαμπράκη το έχετε δείξει;”
Αφού εργαζόμουν εγώ στον ΔΟΛ, η πρόταση δόθηκε από μένα στον κ. Ψυχάρη. Νομίσαμε ότι μπήκε στο ψυγείο.
Κατέληξε να υλοποιηθεί σαν… In.gr από την ομάδα του RAM/ROM στον ΔΟΛ, αφού ο κ. Λαμπράκης έκρινε ότι αρμόδιοι για τα περιοδικά πληροφορικής του Οργανισμού ήταν και οι κατάλληλοι να προχωρήσουν ένα τέτοιο εγχείρημα.
Κατ’ αρχήν ούτε εγώ ούτε ο Σώτος κληθήκαμε να υπηρετήσουμε την προσπάθεια.
Εχοντας αποχωρήσει από τον ΔΟΛ λόγω σπουδών στο City University London, με υποτροφία του Συλλόγου “οι Φίλοι της Μουσικής” στα ΜΜΕ και τις Νέες Τεχνολογίες, η συμμετοχή μου στην τεχνική υλοποίηση περιορίστηκε στον ρόλο της… χρυσής εφεδρίας από τον Αύγουστο και μέχρι του πρώτους μήνες μετά το λανσάρισμα του site..
Ασχολήθηκα με τομείς που είχαν παραβλεφθεί. Φόρουμ, Δημοσκοπήσεις, σελίδες χρηματιστήριου!
Το in.gr που είχε μια σύνθετη εφαρμογή java για το χρηματιστήριο είχε ξεχάσει την δημιουργία κλασσικών σελίδων για το χρηματιστήριο, οπότε, με την άδεια της Ναυτεμπορικής, χρησιμοποίησα τη δουλειά που κάποτε είχαμε κάνει για την Ναυτεμπορική. Με τον πανικό του χρηματιστήριου, εκείνες οι σελίδες ήταν αυτές που μάλιστα, όπως αποδείχτηκε μετά, θα είχαν και τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα.
Επίσης γράφτηκε ο κώδικας που συνέδεε το… παρελθόν με το… μέλλον. Δηλαδή να είσαι σε ένα άρθρο που έχει γραφεί πρίν ένα χρόνο και να βλέπεις ως σχετικά άρθρα, άρθρα που γράφτηκαν μετά από αυτό. Μέχρι τότε, αυτό το κονσεπτ, που σήμερα θεωρούμε δεδομένο ήταν… ακατανόητο για τους περισσότερους.
