Progreece.gr: To πρώτο e-shop ελληνικών παραδοσιακών προιόντων
Δημιουργία του πρώτου ηλεκτρονικού καταστήματος ελληνικών παραδοσιακών προιόντων στο διαδίκτυο σε συνεργασία με την Αγροτουριστική ΑΕ και τον Δημοσιογραφικο Οργανισμό Λαμπράκη.
Δημιουργία του πρώτου ηλεκτρονικού καταστήματος ελληνικών παραδοσιακών προιόντων στο διαδίκτυο σε συνεργασία με την Αγροτουριστική ΑΕ και τον Δημοσιογραφικο Οργανισμό Λαμπράκη.
Το MetaCMS δημιουργήθηκε με την τεχνογνωσία που είχε αποκτηθεί από το 1995 στη δημιουργία εκδοτικών συστημάτων (CMS).
Είναι χαρακτηριστικό ότι το MetaCMS αντικατέστησε στον Ελεύθερο Τύπο, το πιο ακριβό πρόγραμμα της αγοράς, το Vignette, που η αδειοδότησή του κόστιζε πάνω από 200 χιλ. ευρώ τον χρόνο!
Το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν ότι ήταν το πρώτο CMS παγκοσμίως που αντιμετώπιζε κάθε “είδηση” ως “προιόν” για διάθεση και κάθε “προιόν” ως “είδηση”.
Κατά συνέπεια μπορούσε να καλύψει τις πλέον σύνθετες ανάγκες αλλά και να δίνει την ακριβή εικόνα της διάθεσης της κάθε είδησης και προιόντος. Δεδομένου ότι μεγάλο ρόλο έπαιζαν τα μετά-δεδομένα – που τότε ήταν άγνωστη λέξη για το ευρύ κοινό- ονομάστημε MetaCMS.
Από τα sites της HOL και των πελατών της μέχρι τον Flash, τον Ελεύθερο Τύπο, τον ΔΟΛ, τη Ζούγκλα, τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναικό μέχρι τα Σουπερ Μάρκετ Σκλαβενίτης, ήταν το κορυφαίο CMS της εποχής του που είχε κατασκευαστεί από ορισμένους από τους κορυφαίους έλληνες μηχανικούς λογισμικού όπως οι Παντελής Καβαλιεράτος, Σωτήρης Τζουμερκιώτης, Γιώργος Κοντογιάννης, Κώστας Πάντος, Δήμος Στελάκης κι άλλοι.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα, σχεδόν 15 χρονια μετά την σύλληψή του, η λειτουργικότητα που είχε το MetaCMS δεν υπάρχει στον πυρήνα της πλέον διαδομένης πλατφόρμας CMS/eshop WordPress/WooCommerce.
Για την κάλυψη των αναγκών χρησιμοποιούμε δοκιμασμένα πρόσθετα αν και όπου υπάρχουν ή/και τροποποιούμε ανάλογα τον κώδικα του Wordpress/Woocommerce.
Εχοντας την αρμοδιότητα για το site της ΕΠΟ από το 2001, βρεθήκαμε υπεύθυνοι για την τεχνολογική της στρατηγική ενώ συμμετέχαμε και στην διαμόρφωση της τεχνολογικής στρατηγικής της UEFA ως εκπρόσωποι της ΕΠΟ και την επικοινωνιακή διαχείριση της επιτυχίας της Πρωταθλήτριας Ευρώπης.
Η Superleague ήταν και παραμένει ένα πρωτοποριακό εγχείρημα συναίνεσης και αυτορύθμισης στον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Η ιδρυτική ομάδα -με εμπνευστές τους κ.κ. Βαρδινογιάννη και Κόκκαλη- μας εμπιστεύθηκε την τεχνολογική υποδομή της Λίγκας.
Η διαχείριση του πρωταθλήματος, οι αγωνιστικές, οι τοποθέτηση διαιτητών και εποπτών, οι ποινές παικτών και ομάδων κλπ γίνονται μέσα από Microsoft CRM συνδεδεμένο με Exchange και με το σύνολο των εργαλείων παραγωγικότητας της Microsoft (Office & Sharepoint).
Οπως ο ΟΣΦΠ, έτσι και η Superleague, η λύση έγινε case study της Microsoft EMEA.
Το 1996 διατηρούσαμε το ελληνικό mirror του olympiakos.gr που είχε στήσει ο Μάνος Τεντζέρης, έλληνας φοιτητής στο Μισιγκαν – και μέχρι τη δωρεά του domain στον σύλλογο.
Από το 2001 μέχρι το 2010 βρέθηκα -ως εργαζόμενος στον Ομιλο Ιντρακομ- να είμαι τεχνικός υπεύθυνος για την σελίδα του Ολυμπιακού αλλά και σαν εθελοντής IT Manager του Ερασιτέχνη ΟΣΦΠ.
Ενα απίστευτο ταξίδι με πληθώρα καινοτομιών που είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς σε μια σελίδα.
Να πούμε για το φόρουμ (το πρώτο σε ελληνική “επιχείρηση”), την κάμερα που έδειχνε σε πραγματικό χρόνο την εξέλιξη των εργασιών στον Καραισκάκη, το Case Study της Microsoft για το σύστημα μελών μας;
Οσοι έχουν μνήμη… γνωρίζουν…
Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο City βρέθηκε η ευκαιρία να συνεργαστώ με την Microsoft για το .Net Framework.
Το πρόβλημα που είχαμε ήταν ότι θέλαμε να φτιάξουμε μια γλώσσα για το Ιντερνετ που να μπορεί ακόμη ακόμη να υποστηρίζει δυναμικό περιεχόμενο για την εποχή της επικοινωνίας “πολλών με πολλούς” – όπως την αναφέραμε σε παλαιότερες σκέψεις που είχαμε κάνει στη Ford Alpha και την RAND Corporation.
Τι πιο ενδεδειγμένη εφαρμογή από την εφαρμογή για forums.
Λόγω της εμπειρίας μου στην Suite101 αλλά και στην Allaire, προσεγγίστηκα από την Microsoft να βοηθήσω στην υλοποίηση του δυναμικού αυτού Framework που θα ήταν κάτι μεταξύ CFML, JSP και PHP (Ακόμη δεν ξέραμε).
Ετσι βρέθηκα να συνεργάζομαι σε εθελοντική βάση με τους κορυφαίους μηχανικούς της Microsoft που ήταν επιφορτισμένοι με την δημιουργία του πυρήνα του .NET Framework.
Θα ρωτήσει κάποιος μα γιατί ο Bill Gates να κάνει head hunt μηχανικούς εκτός Microsoft για να τρέξουν το πρόγραμμα των forums? Η αλήθεια είναι ότι τότε οι εταιρείες δεν ήταν συνηθισμένες να έχουν φόρουμς, όπου ο κάθε πελάτης και συνεργάτης να γράφει ανοιχτά κι άφοβα τα παράπονά του. Γι αυτά υπήρχαν, αν υπήρχαν, οι διάφορες γραμμές παραπόνων, όλα ελεγχόμενα κι ωραία, και η εταιρεία φυσικά ισχυρίζονταν ότι όλα τα έκανε τέλεια, δεν έκανε ποτέ λάθη και ότι όλες οι βελτιώσεις των προιόντων τις γίνονταν από την καλή της την καρδιά και το μεράκι της κι όχι γιατί ηθελε είτε να λύσει προβλήματα που είχαν οι προηγούμενες εκδόσεις είτε γιατί είχε λάβει ορισμένες εξαιρετικά λαμπρές ιδέες από τους πελάτες της.
Είναι βαρυά κουβέντα να πούμε ότι ο Μπιλ έβαλε τα λαγωνικά του να βρει εμάς επειδή φοβόταν ότι το πρότζεκτ δεν θα είχε καλύ τύχη εσωτερικά αλλά η ουσία είναι ότι τα φόρουμ της Microsoft όχι μόνο δημιουργήθηκαν εξωτερικά, αλλά ακόμη και όταν τελειώσαμε την δημιουργία τους σε βαθμό προιόντος το 2002-20003, πάρθηκε η απόφαση να τρέχουν εξωτερικά.
Ο Project Manager της Microsoft που έτρεχε εσωτερικά το έργο των φόρουμ, βρέθηκε ιδιοκτήτης της εταιρείας που είχε στην ιδιοκτησία της τον κώδικά που είχαμε δημιουργήσει, και πωλούσε στην Microsoft όχι μόνο το φόρουμ σαν προιόν αλλά και σαν υπηρεσία, όπου συμβούλευε για τα θέματα, για το τι ενδιαφέρει τους χρήστες, για την παροχή συντονιστών κλπ κλπ.
Αυτή η ιστορία έχει ενδιαφέρον γιατί καλό είναι να μάθει η νέα γενιά ότι συμπεριφορές που πλέον θεωρεί δεδομένες, δεν ήταν καθόλου έτσι πριν 20 χρόνια.
Οι αλλαγές στη συμπεριφορά μας και το θεωρούμε ως αποδεκτό που έγιναν στο διάστημα που μεσολάβησε είναι δύσκολο να αποτυπωθούν.
Μετά τον ΣΚΑΙ, την Ναυτεμπορική και τον ΔΟΛ με το εκδοτικό του σύστημα και το in.gr σειρά είχε… ο Flash.
Οταν ξεκινήσαμε την συμμετοχή μας, είχε μόλις υλοποιηθεί κι έτσι περιοριστήκαμε σε μικρο διορθώσεις/βελτιώσεις.
Ομως σε κάτι κάναμε την διαφορά: Στην ταχύτητα και στην αξιοπιστία, χρησιμοποιώντας, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, την τεχνολογία CDN της ΑΚΑΜΑΙ.
Οσοι είχατε Ιντερνετ την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, θα θυμάστε ότι σχεδόν όλα τα δημοσιογραφικά sites είχαν πέσει. Εξαίρεση ήταν το flash.gr λόγω του ότι εμείς είχαμε γυρίσει το feed στους servers της ΑΚΑΜΑΙ που ήταν ακόμη σε πιλοτική φάση. Ετσι οι αναγνώστες/ακροατές του Flash, όχι μόνο μπορούσαν να διαβάσουν τις ειδήσεις αλλά και να δούν το βίντεο με τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους.
Εκτοτε όχι μόνο ο Φλας αλλά και τα περισσότερα ειδησιογραφικά sites στην Ελλάδα χρησιμοποίησαν -κι ακόμη χρησιμοποιούν- το δίκτυο της ΑΚΑΜΑΙ.
Εχοντας αρχίσει σταδιακά να αρθρογραφώ τόσο στο Βήμα όσο και σε διάφορες περιοδικές εκδόσεις τόσο του ΔΟΛ όσο και του Ομίλου της Καθημερινής, θεώρησα σκόπιμο να προσπαθήσω να παντρέψω τις σπουδές μου σαν Μηχανικός Υπολογιστών/Πληροφορικής με τη Δημοσιοργραφία.
Για καλή μου τύχη ο “Σύλλογος Φίλων Μουσικής” έδινε μια υποτροφία το έτος στα Σύγχρονα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας στο City, University of London – που θεωρείτε μια από τις κορυφαίες σχολές δημοσιογραφίας του κόσμου, δεδομένης και της γειτνιασής της με την Fleet Street.
Κατά την διάρκεια των σπουδών δόθηκε η ευκαιρία για εικαστικό πειραματισμό (όπως με την προσωπική μου ιστοσελίδα που δυο χρόνια μετά “αντιγράφτηκε” από την Apple), για γνωριμία με κορυφαίους παράγοντες στον χώρο της Προπαγάνδας αλλά και κορυφαίους Μαθηματικούς από το ίδρυμα όπου “εφευρέθηκε το Ιντερνετ” – δηλαδή το packet switching.
Από το 1997 η ΕΡΤ παρακολουθούσε τις προσπάθειες άλλων ΜΜΕ -είτε ελληνικών ιδιωτικών είτε δημόσιων διεθνών- με στόχο την υλοποίηση της ψηφιακής της πολιτικής.
Το 1998 θεσπίστηκε η πρώτη επιτροπή που θα ήταν επιφορτισμένη με την δημιουργία της Διεύθυνσης Ψηφιακών Μέσων. Υπεύθυνος της ήταν ο Χρήστος Σταθακόπουλος, μαζί με τους Γιώργο Ποταμιάνο και Στέλιο Αποστόλου.
Θέλοντας να παράσχουν την καλύτερη δυνατή παρουσία, αυτονόητη για αυτούς ήταν η προσέγγιση της καλύτερης ελληνικής ενημερωτικής παρουσίας εκείνη την εποχή: Της Ναυτεμπορικής.
Επικοινώνησαν με την Ναυτεμπορική και ζήτησαν να μιλήσουν με τους δημιουργούς της ιστοσελίδας. Ο Γ. Ζαφόλιας που είχε παραμείνει, αδυνατούσε να εργαστεί (και) για την ΕΡΤ. Ετσι πρότεινε στους αρμόδιους της ΕΡΤ να τους φέρει σε επαφή μαζί μου, που τότε ήμουν στον ΔΟΛ. Οντως ήρθαν σε επαφή μαζί μου και έμενε να λάβω και την άδεια από τον ΔΟΛ. Δεδομένου ότι το εκδοτικό σύστημα του ΔΟΛ λειτουργούσε άψογα, μου δώθηκε η άδεια από τον κ. Σταύρο Ψυχάρη να εργαστώ ως σύμβουλος στην ΕΡΤ. Ετσι για αρκετά μεγάλο διάστημα από τις 8πμ μέχρι τις 4μμ ήμουν στην ΕΡΤ, και κατόπιν στον ΔΟΛ όπου έμενα μέχρι τις 2πμ.
Αυτό συνέχισε για αρκετούς μήνες μέχρι την αναχώρηση μου για το Λονδίνο με την υποτροφία του Συλλόγου “Οι Φίλοι της Μουσικής”. Το δύσκολο κομμάτι όμως, δηλαδή το να στηθεί η ομάδα και τα υλικά που χρειάζονταν, είχε ήδη γίνει για την ΕΡΤ και μερικούς μήνες μετά βγήκε στον αέρα το ert.gr καθόλα αξιοπρεπές για τα δεδομένα της εποχής.
Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι το in.gr προέκυψε από τη Ναυτεμπορική. Η ιστορία είναι απλή κι άγνωστη.
Στη Ναυτεμπορική είχαμε την τύχη να έχουμε ως συντάκτη ύλης για το ένθετο των Financial Times τον δημοσιογράφο Σώτο Χρυσαφόπουλο.
Ο Σώτος από το 1997 έβλεπε την ανάγκη της δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου ενημερωτικού πόρταλ στον ελληνικό κυβερνοχώρο.
Ετσι, μαζί σχεδιάσαμε το πρώτο πόρταλ στην Ελλάδα. Το μαζί είναι μια κουβέντα. Εγώ απλά έκανα τις τεχνικές απαιτήσεις κι ο Δημήτρης Κεκερής σχολίασε τον εμπορικό σχεδιασμό. Δεν νομίζω ότι είχαμε να προσθέσουμε κάτι στον τομέα του περιεχομένου, περάν του να του πούμε ότι… Σώτο αυτά στην Ελλάδα δεν γίνονται.
Κι όντως δεν γινόντουσαν. Η πρόταση πρέπει να πέρασε από αρκετούς από τους μεγάλους επιχειρηματίες των ΜΜΕ στην Ελλάδα. Ολοι, αφού έλεγα ότι αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα, ή ότι τους ενδιαφέρει το ROI ή ότιδήποτε άλλο… κατέλληγαν στο… “στον κ. Λαμπράκη το έχετε δείξει;”
Αφού εργαζόμουν εγώ στον ΔΟΛ, η πρόταση δόθηκε από μένα στον κ. Ψυχάρη. Νομίσαμε ότι μπήκε στο ψυγείο.
Κατέληξε να υλοποιηθεί σαν… In.gr από την ομάδα του RAM/ROM στον ΔΟΛ, αφού ο κ. Λαμπράκης έκρινε ότι αρμόδιοι για τα περιοδικά πληροφορικής του Οργανισμού ήταν και οι κατάλληλοι να προχωρήσουν ένα τέτοιο εγχείρημα.
Κατ’ αρχήν ούτε εγώ ούτε ο Σώτος κληθήκαμε να υπηρετήσουμε την προσπάθεια.
Εχοντας αποχωρήσει από τον ΔΟΛ λόγω σπουδών στο City University London, με υποτροφία του Συλλόγου “οι Φίλοι της Μουσικής” στα ΜΜΕ και τις Νέες Τεχνολογίες, η συμμετοχή μου στην τεχνική υλοποίηση περιορίστηκε στον ρόλο της… χρυσής εφεδρίας από τον Αύγουστο και μέχρι του πρώτους μήνες μετά το λανσάρισμα του site..
Ασχολήθηκα με τομείς που είχαν παραβλεφθεί. Φόρουμ, Δημοσκοπήσεις, σελίδες χρηματιστήριου!
Το in.gr που είχε μια σύνθετη εφαρμογή java για το χρηματιστήριο είχε ξεχάσει την δημιουργία κλασσικών σελίδων για το χρηματιστήριο, οπότε, με την άδεια της Ναυτεμπορικής, χρησιμοποίησα τη δουλειά που κάποτε είχαμε κάνει για την Ναυτεμπορική. Με τον πανικό του χρηματιστήριου, εκείνες οι σελίδες ήταν αυτές που μάλιστα, όπως αποδείχτηκε μετά, θα είχαν και τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα.
Επίσης γράφτηκε ο κώδικας που συνέδεε το… παρελθόν με το… μέλλον. Δηλαδή να είσαι σε ένα άρθρο που έχει γραφεί πρίν ένα χρόνο και να βλέπεις ως σχετικά άρθρα, άρθρα που γράφτηκαν μετά από αυτό. Μέχρι τότε, αυτό το κονσεπτ, που σήμερα θεωρούμε δεδομένο ήταν… ακατανόητο για τους περισσότερους.
Μετά την πρωτοποριακή εργασία της Ναυτεμπορικής, συνεχίσαμε στον Δημοσιογραφικό Λαμπράκη που εκεί είχε γίνει ήδη αντιληπτό ότι η Νέα Εποχή της Επικοινωνίας απαιτούσε την συνολική αναδόμηση των μέσων παραγωγής ειδήσεων.
Ενώ τα περισσότερα ΜΜΕ ασχολούνταν κυρίως με το πως θα δείξουν προς τα έξω ένα σύγχρονο πρόσωπο, ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, με την ηγεσία του Σταύρου Ψυχάρη, ακολούθησε, αρχικά, την ακριβώς αντίστροφή στρατηγική:
Να εκσυχρονίσει τον Οργανισμό από μέσα. Ετσι πρώτη προτεραιότητα ήταν να φτιαχτεί ένα νέο εκδοτικό σύστημα που θα λειτουργούσε σε περιβάλλον Windows (ελάχιστοι δημοσιογράφοι είχαν δουλέψει σε παραθυρικό υπολογιστή), θα είχαν πρόσβαση στο Ιντερνετ, θα επικοινωνούσαν με email, και θα μπορούσαν να δημοσιεύουν τα άρθρα απ όπου κι αν βρίσκονταν.
Η δε ταχύτητα διασύνδεσης του ΔΟΛ στο Ιντερνετ ήταν αξεπέραστες, ενώ δεν υπήρχε κανένας περιορισμός για το τι μπορεί ή όχι να βλέπει κάποιος. Το ζητούμενο ήταν όλοι να το αξιοποιήσουν ως παράθυρο στον κόσμο.
Σε αυτή την προσπάθεια ηγήθηκα της κατασκευής του νέου εκδοτικού συστήματος του ΔΟΛ, πάνω στο περιβάλλον Lotus Notes της IBM, σε συνεργασία με τις Byte Computer/IBM Ελλάς.
Ισως τα πλέον παραγωγικά δύο χρόνια της ζωής μου σε ένα αξεπέραστο περιβάλλον εργασίας, παρέα με ορισμένα από τα πιο δυνατά μυαλά της Ελλάδας. Είμασταν τυχεροί όλοι όσοι είχαμε ζήσει τον ΔΟΛ τότε.
Λαμπράκης, Ευσταθιάδης, Ψυχάρης, Καραπαναγιώτης, Ζενάκος, Μεμής, Λάλας, Μαράκης, Ψυχογιός, Λιακόπουλος, Ευθυμίου, Χασαπόπουλος, Μουλόπουλος, Πρετεντέρης… μαζί με τη “νέα γενιά” όπως οι Π. Καψής, Παπαχελάς, Χαραλαμπόπουλος κλπ κλπ.
Σε αυτό το περιβάλλον, δεν είναι τυχαίο ότι κάναμε και καινοτομίες που απλά δεν υπήρχαν. Για παράδειγμα, δυνητικά, ένας συντάκτης μπορούσε να γράψει το κείμενο του σε ένα email, να βάλει στον τίτλο του email τον κωδικό της κατηγορίας που θα άνηκε το άρθρο, και το άρθρο να μπει στο εκδοτικό έτοιμο για διόρθωση και δημοσίευση.
Από τα μπόνους της εργασίας μας ήταν ότι μπορούσαμε να αρθρογραφούμε για θέματα τεχνολογίας στα Μέσα του Οργανισμού ή και να εκπροσωπούμε τον Οργανισμό σε συνέδρια τεχνολογίας. Για παράδειγμα εκπροσωπήσαμε τον ΔΟΛ στο συνέδριο του ΤΕΕ για την Ψηφιακή Τηλεόραση όπου εκφράσαμε για πρώτη φορά στην χώρα μας τη θέση ότι στην Ελλάδα η Ψηφιακή Τηλεόραση θα πρέπει να είναι Επίγεια και όχι Δορυφορική – χαλώντας το πάρτυ που είχαν ετοιμάσει αφού όλες οι άλλες ομιλίες έκαναν το συνειρμό ότι Ψηφιακή = Δορυφορική.
Η συνέχεια της υπόθεσης βέβαια εμφανίστηκε στις οθόνες μας…